Search

A Frequency Dictionary of Turkish enables students of all levels to build on their study of Turkish in an efficient and engaging way. Based on a 50 million word corpus, A Frequency Dictionary of Turkish provides a list of core vocabulary for learners of Turkish as a second or foreign language. It gives the most updated, reliable frequency guidelines for common vocabulary in spoken and written Turkish. Each of the 5000 entries are supported by detailed information including the English equivalent, an illustrative example with English translation and usage statistics. The Dictionary provides a rich resource for language teaching and curriculum design, while former CD content is now available to access at www.routledge.com/9781138839670 as support material to provide the full text in a tab-delimited format ideally suited for use by corpus and computational linguists. With entries arranged by frequency, by suffixation and alphabetically, A Frequency Dictionary of Turkish enables students of all levels to get the most out of their study of vocabulary in an engaging and efficient way.

A Study on Academic Turkish Vocabulary

Over the past several decades there has been increasing research interest in thermodynamics as applied to biological systems. This concerns topics such as muscle work and internal energy such as fat and starch. Applications of the first and second laws of thermodynamics to the human body are important to dieticians and health science experts, and applications of these concepts to the animal body are a major concern of animal scientists. This book covers these key topics, which are typically not covered in classic or traditional thermodynamics texts used in mechanical and chemical engineering.

Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’de Siyasal Hayat’ı kendi kulvarındaki öteki kitaplardan ayıran başlıca özellik, “siyasal hayat”ı kavrayış biçiminde yatıyor. Siyasal hayatı, dünya-tarihsel bağlamı içine yerleştirerek, iktisadi koşullar ve kültür hayatıyla ilişkilendirerek ele alan kitap, bunların tümünün gerisindeki dinamiğin toplumsal sınıflar arasındaki ilişkiler ve çelişkiler olduğunu gözetiyor. Türkiye siyasal ve toplumsal tarihinin önemli dönemeçlerine göre ayrılan her bir bölüm kendi içerisinde dört aşamalı bir izleği takip ediyor: iktisadi ve toplumsal koşullar, siyasal gelişmeler, dünyayla ilişkiler ve kültür hayatında eğilimler. Bu izlek, Türkiye siyasi tarihinin olgu ve olaylarındaki ayrıntı zenginliğini belirli bir teorik perspektif ve analizle yerli yerine oturtmayı, ilişkilendirmeyi ve soyutlamayı mümkün kılıyor. Her bir dönemin özelliklerini yansıtan portreler, çerçeve yazılar, belgeler ve fotoğraflar da kitabın anlatımını zenginleştiriyor. Bu muhteşem çalışmaya katkıda bulunan genç tarihçilere, sosyal bilimcilere sonsuz teşekkürler... Prof. Dr. Korkut Boratav Hegel’e göre, gerçeklik bir bütünlüktür. Marx’a göre de, yaşam ancak bütünlüğü içinde kavranabilir. Türkçesi, “parça ancak parçası olduğu bütünlük içinde anlam kazanır”. Önünüzdeki kitap, Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluşundan başlayıp günümüze uzanan büyük süreci işte bu anlayışla gözler önüne seriyor. Bu bir tarih çalışması, ama basit bir siyasal tarih, iktisadi tarih ya da kültür tarihi değil. Bütünlükçü bir kaygıyla kaleme alınmış bir “yaşam tarihi”. Büyük değeri buradan kaynaklanıyor. Prof. Dr. Cem Eroğul

Türkçe öğrenmeye olan ilgi yetişkin bireylerde olduğu gibi çocuklarda da kendisini göstermekte; dünyanın farklı coğrafyalarında Yunus Emre Enstitüsü ve Türkiye Maarif Vakfı, Türkiye’de ise üniversitelerin dil öğretim merkezleri ve özel kurslar aracılığıyla çocuklara Türkçe öğretilmektedir. Yunus Emre Enstitüsünün “Tercihim Türkçe” projesi sayesinde yurt dışında, Suriye'de meydana gelen karışıklıklar sonrası Suriyeli çocukların Türkiye’ye göç etmek zorunda kalması ile yurt içinde çocuklara Türkçe öğretimi önem kazanmıştır. Çocuklara Türkçe öğretimi süreçlerini standart hâle getirmek, mevcut sorunları ortaya koymak ve çözüm önerileri geliştirmek için birtakım bilimsel çalışmaların gerçekleştirilmesi ve dünyada çocuklara yabancı ve ikinci dil öğretimi süreçlerinin nasıl ele alındığının incelenmesi önemli bir gereklilik olarak dikkat çekmektedir. Uzun bir araştırma süresi sonunda hazırlanmasına karar verilen “Çocuklara Türkçe Öğretimi” kitabı, çocuklara dil öğretimi alanında çalışmış farklı disiplinlerden uzmanların doğrudan bölüm yazarlığı şeklinde veya dolaylı yollardan destekleriyle yayıma hazırlanmış akademik bir kitaptır. Bu çalışmada “Çocuklara Türkçe Öğretimi” başlığı ile kastedilen Türkçenin yabancı ve ikinci dil olarak çocuklara öğretimi, iki dilli çocuklara Türkçe öğretimi ve Türk soylu çocuklara Türkçe öğretimi alanlarıdır. Kitap; kuramsal yaklaşım, beceri ve uygulama olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. Bu yönüyle “Çocuklara Türkçe Öğretimi” meselesinin hem teorik hem de pratikte ele alınması, ayrıca kitapta dünyadaki çocuklara Türkçe öğretimi uygulamalarına değinilmesi amaçlanmıştır. Hazırlanan kitabın alanda çalışan akademisyenlere bir farkındalık kazandırması, Türkiye’de ve Türkiye dışında Türkçenin yabancı/ikinci dil olarak çocuklara öğretimi süreçlerine katkı sağlaması ve gerçekleştirilecek benzer çalışmalara yol gösterici olması beklenmektedir.

1789 yılı sadece Fransa’daki mutlak monarşinin devrilip yerine Cumhuriyetin kurulduğu bir tarih değildir. Devrimden sonra Avrupa sonrasında tüm dünya yeni bir kavramla tanışır. Roma Katolik Kilisesi ciddi reformlara gitmek zorunda kalırken Avrupa’da düşünce sistemi değişmeye başlamış monarşi rejimleri altında ezilen halk feodaliteyi tasfiye etmeyi başarmıştır. Burjuvazi aynı milletten olmanın bir gereği olarak milliyetçilik ideolojisini “eşitlik, kardeşlik ve adalet” kavramları üzerine temellendirmiştir (Ekinci, 2004, s. 21). Dünya genelinde çok temel hatları ile iki tür milliyetçilikten bahsedilebilir. Almanlar millete dâhil olabilmek için kan bağını temel alırken (Noi, 2007, s. 37), Fransızlar vatandaşlık esasına dayanan bir milliyetçilik anlayışını benimsemiştir (Aktürk, 2006, s. 32). Avrupa’da 16. yüzyılda esen sert milliyetçilik rüzgârından Osmanlı geç de olsa etkilenmiştir. Geniş coğrafyasına hâkim olmakta ve farklı dil, din ve ırka mensup tebaasını bir arada tutmakta zorlanan Osmanlı’nın birincil amacı devletin dağılmasını engellemektir. Böyle bir atmosfede Osmanlı entelektüelleri Osmanlıcılık, İslâmcılık ve Türkçülük düşüncelerini ortaya atarak devletin bir müddet daha ayakta kalmasını sağlamıştır. Fakat devletin dağılmasını önlemek için gösterilen tüm çabalar imparatorluğun küçülmesinin önüne geçememiştir. Matbaanın icadıyla beraber yazının yaygınlaşması, milliyetçi düşüncenin geniş kitlelere ulaşmasını ve milliyetçi ideolojinin kitleselleşmesini beraberinde getirmiştir. Sosyolojik bir kavram olan milliyetçilik, toplumsal koşulların bir çıktısı olarak değerlendirilmeli, toplumdan ayrı ve bağımsız bir yapı olarak görülmemelidir. Milliyetçiliği toplumsal hayattan soyutlayarak sadece bir düşünce biçimi olarak ele almak millet ve milliyetçiliğin anlamını daraltmaktadır. Bu kavramlar toplumun değer ve yargılarına etki eden, bireylerin hayatına dokunan, gündelik hayatı değiştiren ve dönüştüren “yaşayan” kavramlardır. Millet ve milliyetçilik söylemi hayatın her alanında kendisine karşılık bulmaktadır. Irk, dil, din, etnisite, toplumsal cinsiyet, öteki ve biz gibi kavramlar millet ve milliyetçilik kavramına yüklenen anlama göre şekillenmektedir. Ergün Yıldırım, Küreselleşen Dünyada Milliyetçilik (2006) isimli çalışmasında, milliyetçilik ve modernitenin bağlarını açığa çıkartmakta, kavramın modern çağın getirdiği gelişmelerden olumlu/olumsuz etkilendiğini söylemektedir. Bireyin kendisini bir topluluğa ait hisstmesi, milliyetçi ideolojinin bireye sahiplenilecek ve peşinden gidilecek güçlü bir geçmiş sunmasına bağlıdır. İhtiyaç duyulan bu geçmiş bireyi millete ve geleceğe kuvvetle bağlar. Milli anlatılar, övünülmesi gereken bir toplumun üyesi olduğunu, geçmişine ihanet etmemesi gerektiğini yeni kuşağa anlatarak bireyi milliyetçi ideolojinin çizdiği sınırların içinde tutar. (Smith, 1986, 2. 66); mitler, efsaneler ve kahramanlık destanlarının uzun vadede zayıflayan dayanışma duygusunu güçlendirdiğini söyleyerek milliyetçi ideolojiler için bu anlatıların vazgeçilmezliğinin altını çizmektedir. Önceleri panayırlarda, köy kahvelerinde vb. mekânlarda daha çok sözel olarak aktarılan hikâye ve masalların yerini modern çağda kitle iletişim araçları almıştır. Radyo, televizyon, gazete, sinema ve son dönemde sosyal medya toplum adına ve toplum için gündem belirleme ve algı oluşturma görevini en etkili şekilde yerine getirmektedir. 1895’te Grand Cafe’de Lumière kardeşlerin ilk film gösteriminin üzerinden çok zaman geçmemiş olmasına rağmen sinema; edebiyat, tiyatro ve diğer sanat dallarının ulaştığı noktayı geride bırakmıştır. Toplumun kültürel değerlerini, inanışlarını, düşünce sistemini yansıtmanın ötesinde sinema aynı zamanda tüm bu değerleri (doğrudan ya da dolaylı) etkileme gücüne de sahip güçlü bir araçtır. Bireye bir topluluğa ait olduğunu hatırlatan sinema kollektif hayatın, birliklte hareket etmenin ve gündelik yaşamın şifrelerini veren anlatı yapısıyla toplumsal gerçekliği her gün yeninden inşa etmektedir (Bilgiç, 2002, s. 146).

Cumhuriyet döneminde din eğitimi ve dinî hayat hep tartışıla gelmiştir. Çünkü milletimizin dinle olan hayati ilişkisi çeşitli dönemlerde farklı algılanış biçimlerinin oluşmasına sebep olmuş, bu konuda hem devlet ve elit kesim hem de millet tarafından ayrı ayrı değerlendirmeler yapılmıştır. Neticede, bir süre devletçe yasaklanmış olan din eğitimi ve öğretimi daha sonra halkın yoğun talebi üzerine yine devlet tarafından verilmeye başlanmıştır. Bu eserde, dinî eğitim ve öğretim kurumlarında tahsil görerek yetişen, topluma ve devlete hizmet veren seçkin insanlarımızdan 32’sinin hayat hikâyelerini ve yaşadıkları ilginç ve düşündürücü olaylardan bazı kesitleri bulacaksınız. Öyle inanıyoruz ki, burada sunulan bilgiler ve hatıralar Türkiye’de görülen gelişmelere resmi bakış açısının yanında yeni ve farklı bir bakış açısı getirecektir.