Search

Hikmet Yurdu dergisinin 2010 yılı Ocak ayında çıkan birinci, genel sıralamada 5. sayısı

Hikmet Yurdu, Cilt: 9, Sayı: 18, 2016/2

Hikmet Yurdu Dergisinin 2013 yılı temmuz ayında yayınlanan 6. cildinin 12. sayısı

Çalışmamızda hüküm âyetlerinin tefsîrine özel önem vermeye çalıştık. Mezheplerin farklı görüşlerine yer verdik. Bu yüzden çalışmamız ahkâm ağırlıklı fıkhî bir tefsir niteliğindedir. Bu çalışmamızda gerek meâl, gerek tefsir kısmında عَ ayın duraklarını "BÂB 1, 2, 3…” olarak gösterdik. Böylece okuyucunun konu bütünlüğü olan yerleri daha açık olarak görmesini sağlamayı hedefledik. Kur’ân-ı Kerîm, İslâm’ın değişmez temel kaynağıdır. O, her yüzyıla hitâb eden, bireysel ve toplumsal sıkıntıların çözümüne ışık tutan hikmetlerle doludur. Her kültür düzeyindeki kişilerin aklına ve vicdanına hitâb ettiği için, herkesin ondan alacağı feyz, bereket, rahmet ve ibretler vardır. Mü’minler pek çok âyette gerek Kur’ân ve gerekse Allâh’ın kudret eseri olan yaratılmışlar üzerinde düşünmeye teşvik edilir. Tefekkür, düşünme, aklını kullanma, ibret ve öğüt alma Kur’ân’ın asıl ana hedefidir. Bunun için de okunduğu zaman Kur’ân’ın anlaşılması önemlidir. Anlamadan Kur’ân okumakla anlayarak okumak arasında büyük fark vardır. Hadîs-i şerîfte, "Sizin en hayırlınız Kur’ân’ı öğrenen ve öğretendir.” 2 buyurulurken, Allah Rasûlü döneminde Kur’ân öğretmekten amacın, içindeki hükümleri, ibretli kıssa ve meselleri anlayarak okumak ve öğrenmek olduğunda şüphe yoktur. Bu konuda Abdullah bin Mes‘ud t’ın şu tespiti anlamlıdır: "Kur’ân, kendisiyle amel edilsin diye indirilmiştir. Ancak insanlar onu okumayı amel edindiler!...”

Uzak ve yakın geçmiş dönemleri yansıtan, tarihi belge niteliği, zaman kriteri ve estetik değeri taşıyan objeler geçmişten günümüze ve geleceğe ışık tutmaktadır. Bu nedenle mutlaka korunması gereken kültür varlıklarıdır. Bunca kısıtlı olanaklarla ve ciddi özverilerle çıkarılan arkeolojik eserlerin bakımı, saklanması ve sergilenmesi de ayrı bir uzmanlık gerektirmektedir. Türkiye’de müze binası olarak kullanılan birçok yapı teknik bakımdan yeterli değildir. Pasif konservasyon olarak da adlandırılan ve eserin sağlıklı koşullarda sıcaklık, ışık, nem gibi ve afetler nedeniyle meydana gelebilecek her türlü etkiler için riskin en aza indirilmesi büyük önem taşımaktadır. Çalışmada, müzede sergilenmekte olan objelerin fiziksel ve kimyasal bozulmalarına önemli derecede etki eden sıcaklık, bağıl nem, hava kirliliği, tozlanma, ışık ve titreşim faktörlerinin oluşturduğu risklerin sensörler vasıtasıyla ortamda izlenmesi, bu verilerin bir veri tabanına aktarılması, malzeme analizleri ve tüm sonuçların değerlendirilmesi ile risklerinin en aza indirilmesini sağlayacak koruyucu tedbir önerileri içermektedir. Ayrıca deprem gibi doğal kaynaklı afetler ve insan kaynaklı kasıtlı veya kasıtsız acil durumların kırılgan objelere verebileceği olası hasarlar irdelenmiş deneysel yöntemlerle desteklenmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen bulguların sadece müze saraylar için, tüm müze, kütüphane ve arşivlerimiz; bu mekanların sorumlusu uzmanlar ile ziyaretçilerin korunmasında bir model olarak uygulanabilir olması amaçlanmıştır. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Taşınabilir Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım Ana Bilim Dalı, Koruma Yenileme ve Restorasyon Bilim Dalında “İstanbul Beylerbeyi Sarayında Risk Analizleri ve Koruyucu Tedbir Önerileri” başlıklı doktora tez çalışmamı 2011 yılında tamamlamıştım. Çalışma, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Yürütücü Sekreterliğinin 3504 numaralı projesi ile desteklenmişti. 2011 den günümüze saray ortamında koruma çalışmaları periyodik olarak devam etmektedir. Lokal ısıtma bölgelerinin artırılması, güvenlik amiri ve rehber personele ait odaların saray ortamından başka bir binaya taşınması, güneş ışığına yönelik önlemler, yönlendirme levhalarının artırılması, sulama sonucu suyun direkt binaya sirayet etmesinin önlenmesi, iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları, periyodik bakımlar, güvenlik noktasının değiştirilmesi ve daha sıkı güvenlik tedbirlerinin alınması, paratoner bakımları başarılı uygulamalar olarak göze çarpmaktadır. Tez çalışması sırasında elde edilen verilerden bir kısmı ekte yer almaktadır. Bu çalışmaların sürekli gözden geçirme döngüleriyle desteklenmesi sürdürülebilirliği de sağlayacaktır.

Sevgili dostum Doç.Dr. Alpaslan Hamdi KUZUCUOĞLU benden önsöz yazmamı istemesinden şüphesiz gurur ve onur duydum. Ama keşke daha önce böyle bir değerli eser hazırladığından haberim olsaydı dedim. Çünkü ancak bu tür çalışmalarla ülkemizde çok ihtiyaç duyduğumuz afet yönetimi konusunda fikir ve dil birliğini sağlayabiliriz. Tamda bu cümleyi yazarken 30 Ekim 2020 tarihi saat 14:51 itibari ile İzmir’de 6.6 büyüklüğünde bir deprem oldu. Ben Üsküdar’da hiç hissetmedim ama maalesef İzmir’de enkaza dönüşen binalar ve de can kayıpları var. Şu anda İzmir’de “Bilgi Merkezleri” de dahil olmak üzere herkes kriz yönetimine başvurmak zorunda. Özellikle şu anda depremin ilk 72 saati, altın saatler olarak enkaz altındaki yaralılar için bir can pazarı yaşanıyor. Şüphesiz şu anki kriz yönetimindeki başarımız, deprem öncesi yapılan risk yönetimi çalışmalarına bağlıdır. Eğer bu kitapta da anlatılan risk yönetimi çalışmaları deprem öncesinde yeterli ve doğru bir şekilde yapılmışsa şu an kriz yönetimde başarılı olmamız mümkün. Yoksa risk yönetimi olmayan bir yerde kriz yönetiminden bahsedilemez. Bu “Bilgi Merkezlerinde Risk ve Kriz Yönetimi” kitabı, afet yönetiminin hem risk hem de kriz yönetimi gibi problemin iki yarısını bir arada ele alması bakımından ülkemizde ilklerden birini gerçekleştirmektedir. Özellikle 1999 Gölcük Depremine kadar ülke olarak hep depremin hasarlarını yani sonucu yönetmeye çalıştık. 1999 depreminden sonra risk yönetimi de konuşmaya başladık, kriz masası ve kriz merkezlerinin adını mevzuattan çıkarttık. Ama zihniyet olarak hala kriz yönetimi odaklıyız. Neredeyse herkes turuncu tulumu giyip enkazdan insan kurtarmayı afet yönetimi sanıyor ve öyle bir uğraş içine giriyor. Görülmeyen ve herhangi bir kahramanlık içermeyen afet öncesi risk azaltma konusuna meraklı olan sayısı çok az.

Arşivcilik ve kütüphanecilik alanındaki çalışmalar son 30 yılda büyük bir gelişme gösterdi ve alanımızda yüzlerce kitap ve sayıları binleri bulan makaleler yayınlandı. Türkiye’de son yıllarda hiç üretilmediği kadar entelektüel veya akademik bilginin üretildiğini görüyoruz Türkiye’de kütüphanecilik ve arşivcilik çalışmalarının bu kadar hızlı gelişmesinde ve sayısal olarak artmasında üniversite sayısının hızlı artışının da önemli bir rolü var. Bugün sayıları onun üzerinde olan Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümleri bu gelişmede büyük bir rol oynadı. Artık sadece İstanbul’da ve Ankara’da değil Anadolu’nun pek çok ilinde Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümleri eğitim öğretime başladı. Bu gelişmelerin yaşanmasında sektörel gelişmenin payını da unutmamak gerekir. Gerek akademik alandaki gerekse sektördeki gelişmeler dolayısıyla nitelikli çalışmalara olan ihtiyaç her gün daha da artmakta ve alanda yeni çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Sayısal gelişmenin yanı sıra akademik kalitenin de yükseltilmesi bizim için en büyük hedef olmalıdır. Bu bakımdan Türkiye’de bilimsel araştırmaların artması ve bu alandaki çalışmaların akademik camia ile paylaşılması büyük önem taşımaktadır. Alana katkı yapacak her türlü akademik çalışma literatürü zenginleştirecek ve bizim için yeni ufuklar açacaktır. Bilime katkı sağlayan her türlü çabayı değerli ve önemli görüyoruz. Bilim bu tür gayretlerin birbirine eklenmesiyle gelişerek yeni mevziler kazanıyor yeni kazanımlar elde ediyor. Akademisyenlerin en önemli vazifesi alanlarındaki entelektüel birikimi geliştirmek ve bu konuda çaba göstermektir.

Amcam ölünce ilk bana haber verdiler. İnanmadım. Olmaz öyle şey, dedim. Oldu valla, dediler, amcan öldü. Ya tabii ki ölmüştür, ayrı konu, ama ilk bana haber verdiğinize inanmıyorum, dedim, inan, dediler, ilk sana haber verdik. Sustum ve benimle konuşan nefesin arkasındaki boşluğu dinledim. Yalan olsa bir hışırtısı, bir kıpırtısı, bir şeysi mutlaka duyulurdu. Doğru söylüyorlardı. Cidden amcam ölmüştü ve ilk bana haber veriyorlardı. Çok duygulandım. Hayatımda ilk kez bir konuda ilk akla gelen isim oluyordum. Ankara’da yaşayan Mesut bir gün bir telefonla amcasının öldüğü haberini alır; cenazeyi kaldırmak ve kendisine kalan mirası devralmak için en kısa sürede Ünye’ye gitmek zorundadır. Yıllar sonra döndüğü baba ocağında kendini karmaşık ilişkiler ağının ortasında bulan Mesut, bilmediği kökenlerini öğrenmeye ve koyu karanlık bir geçmişle hesaplaşmaya zorlanacaktır. Arka planda 60 Darbesi’nin anlatıldığı Çıplak ve Yalnız, Orhan Kemal Roman Armağanı’nın yanı sıra 2013 Dünya Kitap Ödülleri'nde Yılın Telif Kitabı Ödülü’ne değer görüldü. Tarihin acımasız ilerleyişine karşın geçmişin dehlizlerinde dolanmayı göze alan Çıplak ve Yalnız’da, Hamdi Koç okurları bu toprakların en katı gerçekleriyle yüzleşmeye çağırıyor. #altmışdarbesi #hesaplaşma #geçmiş #ölüler #toplumezarlar #aile #vicdan #tarih #hayaletler