Search

La educación debe orientarse por una ética que responda a dos cuestiones. En primer lugar, a su sentido, que no es otro que el de reconocer la fragilidad de nuestras barreras civilizatorias; por lo mismo, nunca puede darse por concluida la lucha contra la barbarie y la injusticia. Y, en segundo lugar, la educación debe preguntarse por la naturaleza del conocimiento y sus modos de transmisión, así como por quiénes son los que sufren: "si para el científico el hombre es quien piensa, para el sabio lo es el que sufre" (Reyes Mate, 2003, p. 92). No deja de ser llamativo que, entre tanta proliferación de discursos pedagógicos y educativos, entre tantos esfuerzos por ordenar tradiciones y culturas dentro de un campo más imaginario que real, la pregunta por lo que hicieron la pedagogía y la educación colombianas mientras millones de compatriotas eran asesinados y desplazados no se eleve con suficiente fuerza y decisión. En su conocido ensayo la ciencia de la educación en alemania, Lenzen (1996) planteó que tenía en mente una pedagogía que se hiciera cargo de los efectos de la educación; esto surgió a partir de interrogar cómo fue posible Auschwitz. De manera similar, valdría la pena preguntarse qué pedagogía podemos tener en mente una vez nos reconocemos hijos de nuestro tiempo, atravesados por una historia que no cesa de repetirse y de interrogar el porqué de tanto sufrimiento. La pedagogía y la educación deberían poder decir algo, máxime que la única formación verdadera a la que hoy puede aspirarse es aquella que conduce a un vínculo vívido con el mundo, esto es, la realización de la comunidad por venir.

El presente volumen incluye, entre otros, los trabajos jurídicos seleccionados por la Asociación de Derechos Intelectuales, ASDIN, como los más relevantes entre los que compiten en el concurso anual organizado por esta institución. La propiedad intelectual continúa adquiriendo importancia creciente en países que, como los de Latinoamérica, han comenzado a tomar conciencia de la relevancia de impulsar la investigación científico-tecnológica, las industrias culturales y la innovación productiva. En por ello que ASDIN fomenta el estudio de la legislación, las regulaciones en la materia y apoya la observancia de los derechos y obligaciones de modo que el sistema jurídico en la región se actualice, manteniendo un adecuado equilibrio entre productores y usuarios, impulsando el desarrollo de la creatividad.

La publicación del Curso de Derecho Penal, Parte General, tuvo desde su origen la vocación de transmitir a los alumnos, de manera pedagógica, las bases conceptuales del Derecho penal del Estado de Derecho a partir de los principios constitucionales, que cobran en este ámbito una especial relevancia. Las sucesivas y numerosas reformas producidas en nuestro Código penal desde el año 1995 nos obligan a hacer una revisión rigurosa de nuestra obra, incluyendo las principales novedades que establece la reforma operada por la LO 1/2015, de 30 de marzo. En ella se introducen cambios muy relevantes como el establecimiento de la cadena perpetua, llamada con cierto eufemismo "prisión permanente revisable" o la supresión del Libro III, relativo a las faltas, con el consiguiente incremento de penas respecto a la situación anterior. Esta tercera edición cuenta además de con los autores de la anterior, con nuevos profesores y con nuevas lecciones, con la pretensión de ofrecer una visión lo más completa posible del Derecho penal, ampliándolo a otras parcelas como el Derecho penal europeo, el Derecho penal internacional o el Derecho penal militar. La revisión se completa con la actualización de sus útiles tablas penológicas, que ayudan al alumno a la comprensión de algunos temas sumamente complejos. La presente edición sigue sin perder el carácter que se le dio al libro desde el comienzo, es decir, la de proporcionar a los estudiantes un manual escrito precisamente para ellos.

Este libro es producto de una investigación realizada de manera mancomunada por la Universidad de Medellín y la empresa ISAGEN con el fin de aunar esfuerzos y estudiar la interacción de los componentes económico, social y ambiental del negocio de generación de energía, para diseñar lineamientos orientados a la incorporación de la sostenibilidad en la empresa de cara a los estándares internacionales. Entre los principales aportes de la investigación se destaca el diseño de un sistema de medición como herramienta de gestión que permite evaluar el desempeño de la sostenibilidad de manera integral y participativa durante la operación de las centrales de generación hidroeléctrica. El propósito de este texto es presentar el recorrido teórico y metodológico de la investigación de manera analítica, con la intención de discutir el alcance del sistema de medición en materia de evaluación de la sostenibilidad en la empresa.

La erupción del volcán Puyehue-Cordón Caulle en 2011 impactó en la Norpatagonia, afectando a la sociedad y su entorno natural. Este libro recupera la memoria de los habitantes y analiza estrategias de abordaje enfocadas en las actividades económicas, productivas y sociales, junto con estudios sobre el impacto en la naturaleza.

Este trabajo colaborativo reúne a expertos de Argentina, Chile, Colombia, Ecuador y Perú que analizan desde diversas perspectivas los cambios estructurales, sociales y políticos que afectan a las familias latinoamericanas. Además, el libro responde a la necesidad identificada por los directivos y académicos de los institutos miembros de la Red de Institutos Latinoamericanos de Familia (Redifam), en conjunto con otras facultades y departamentos de cada una de las universidades participantes, sobre la deuda que se tiene del estudio de la familia como unidad de análisis. Por esto, los estudios que componen este libro buscan una comprensión profunda de las realidades familiares en Latinoamérica, abordando temas cruciales como las políticas públicas, las dinámicas de cuidado y la evolución de las estructuras familiares.

1 Ocak 1959 tarihi kelimenin tam anlamıyla emperyalizmin Küba'da, “çuvalladığı” tarihtir. O gün, ABD'nin kendi arka bahçesi olarak gördüğü ama ortalama bir ABD vatandaşının tahayyül sınırlarının kat be kat üzerinde bir fiziki alana ve yine ortalama bir ABD vatandaşının zeka düzeyinden kat be kat üzerinde ortalama zekaya, kararlılığa, cesarete ve elbette ki, “yoklar”a sahip nüfuslu kocaman kıtanın küçük de olsa bir parçasının artık sonsuza değin bahçeden koptuğu gündür. Affedilmez bir durumdur bu ve tabii ki de, ibreti alem olsun diye en beter bir biçimde cezalandırılacaktır. Bir avuç gerillanın kendilerinden hafzalaları zorlayacak biçimde üstün bir orduyu altedip kendisini ülkenin başkanı zanneden bir zibidiyi don paça kaçmaya zorlaması yenir yutulur bir durum değildir. Oysa ABD ne kadar da güvenmiştir kendi elleriyle yarattığı herbir konuda desteğini hiç esirgemediği diktatörüne. Kaçakçılık, kumar, fuhuş, insan ticareti gibi kârlı “iş kolları”na muazzam sermayeler yatırmış, adanın doğasını, ürünlerini, madenlerini -yok pahasına olsa da- pazarlamak için, adayı kalkındırmak için fedakarca(!) didinip durmamış mıdır? Fidel Castro diye bir avukat bozuntusu çıkmış, ardına da Arjantinli midir nedir, komünist bir doktoru takmış onca yılın emeğini, yatırımını bir anda tuzla buz etmiştir. Tamam, gerillacılık oynasınlar, hükümet de olsunlar, e canım Ruslarla da anlaşsınlar, ABD de anlaşıyor, onlara yardım da edilir, ABD'yi sevmek zorunda da değiller ayrıca; lakin, toprak reformu da ne? Ya o kamulaştırmalar falan; özel mülkiyete sınır koymalar, hatta kaldırmaya kalkmalar. Yok kumar yasa dışıymış, rüşvet yolsuzluk kaçakçılık sahtekarlık ağır suçmuş... Belki Fidel iyi bir adamdır. Ama çevresi kötü, karizmasından yararlanıyorlar. Komünistler diktatörlüğün düşmesini fırsat bilip ABD'nin burnunun dibine yerleşmektedirler işte. Herşey Fidel'de bitmektedir, evet. Fidel bitirilirse, yangın kendiliğinde söner. Matematik basittir: Yorgan gider, kavga biter! Öyleyse bu adamı ortadan kaldırmanın tüm yolları emperyalizme helâldir. Fabián Escalante, 1 Ocak 1959 devriminin hemen sonrasında karşı devrimci girişimlere ve emperyalist haberalma servislerinin sızıntılarına karşı devrimi korumakla görevli Küba karşı-istihbaratında göreve başladı. Devrim hükümetine ve liderlerine karşı girişilen açık ve gizli saldırıların giderek yoğunlaşması karşısında karşı-istihbarat servisinin daha da etkinleştirilmesi gündeme geldi. Sovyetler Birliği'nde gördüğü çok kısa bir eğitimin ardından, Küba İstihbarat Servisi içerisinde ayrıca oluşturulan, Saldırıları Önleme Birimi'ne atandı. Fabián Escalante'nin bu birimdeki çalışması onu dünya istihbarat servisleri çapında bir üne kavuşturmuştur. Nitekim 1976 yılında “general” rütbesiyle, Devlet Güvenlik Birimi'nin başına getirildi ve bu birimi 1982'ye değin yönetti. Ancak Fabián Escalante'nin asıl ünü, Fidel Castro ve Küba Devrimi'ne karşı 1959'dan, hatta devrim öncesinden başlatılan yoğun saldırıların arkasında duran CIA ve ABD mafyası destekli gücün, 1963'te Başkan Kennedy'i öldüren örgütle organik bağlantısını hiçbir kuşkuya yer vermeyecek bir şekilde tüm belge ve kanıtlarıyla ortaya koymuş olmasından gelir. Öylesine ki, Küba istihbaratının bu oldukça başarılı kollektif çalışması ABD'de de büyük ses getirmiş, Fabián Escalante, ABD Senatosu'nun Kennedy suikastının aydınlatılması amacıyla Senatör Select başkanlığında oluşturduğu komitenin resmi talebi üzerine 1978'de Küba Devleti adına ABD'ye rapor hazırlamıştı. Kendi devlet başkanının kimin tarafından öldürüldüğünün ortaya çıkartılabilmesi için yıllarca devirmeye uğraştığı -ve bugün bile uğraşmaktan vazgeçmediği- ufacık bir devletin kendi saldırılarını başarıyla püskürtmüş, ünlü CIA'sını kepaze etmiş “amatör” istihbarat biriminin başkanından medet ummak! “Fidel Castro'yu Öldürmenin 634 Yolu”, CIA-Mafya ittifakının ve bunların işbirlikçilerinin 2000 yılı sonuna değin giriştikleri “eylemler”inden Fabián Escalante'nin derlediği, bir seçki. Zaten kendisi de bizzat yaşamış bunları. Koca koca adamların, örgütlerin, hükümetlerin, kendisini dünya lideri olarak gören başkanların, Fidel Castro'nun “devre dışı” bırakılması için ne denli “Zihni Sinir” icatlarla uğraşmış olduklarını ağzımız bir karış açık okuyoruz. Mao'nun o ünlü, “emperyalizm kağıttan kaplandır” sözü bu kitabı okurken sıkça akla geliyor ve koskoca(!) CIA'nın, emperyalist dünyanın lideri ABD hükümetinin bu çaresizliklere onay vermesi, bu akıllara ziyan planlardan medet umar hale gelmesi bizleri hiç şaşırtmıyor. Karşılığında, bilgiye, özgüvene, insan ve yaşam sevgisine dayanan devrimin dünyanın en büyük süper gücünün yok etmeye yönelik her saldırısını, ki dile kolay, 634 belgeli tanıklı komplo, boşa çıkarma yeteneğinin yakın dünya tarihinde eşinin benzerinin olmaması gerçeğiyle de ortaya çıkan gururlanmadan darısı başımıza diyerek az biraz da olsa pay çıkartıyoruz kendimize.

Cuba's former counterintelligence chief reviews more than 600 CIA plots to assassinate Fidel Castro - a project code-named Executive Action. Although melodramatic and at times almost comical, the plans were both drawn up in deadly earnest and entirely unconstitutional, as subsequent US government enquiries concluded, including the 1975 Commission headed by Senator Frank Church.