Strategia nauczania-uczenia się infotechniki

Publikacja zawiera dwa kluczowe rozdziały "Idee – studium definicyjne" oraz "Taktyka - studium dydaktyczne".

Idee
Studium definicyjne ukazuje zamysł edukacyjnych mechanizmów w zakresie oddziaływań na działania uczniowskie, które wciąż jeszcze w edukacji i wychowaniu są niedostatecznie aktywowane. Przedstawione idee to kamienie węgielne pod budowę systemowego podejścia do istotnej roli kultury osobistej, kreatywności uczniów, partnerstwa w relacjach z nauczycielem, aktywności w edukacji równoległej oraz samodyscypliny we wczesnym uczeniu się zagadnień informatycznych i mechatronicznych poprzez indywidualne bądź zespołowe programowanie i konstruowanie wytworów infotechnicznych. Część ta przeznaczona jest dla wszystkich odbiorców i użytkowników edukacyjnej Strategii wspierającej uczniów i uczennice w kształtowaniu kompetencji infotechnicznych, a także dla zainteresowanych podmiotów i ogniw systemu oświaty, ośrodków nauki i szkolnictwa wyższego. Czytelnik znajdzie tu objaśnienia pojęć, które stanowią bazę dla formowania kluczowych kompetencji: technicznych oraz społecznych.

Taktyka
Studium dydaktyczne opisuje bazowe nurty pedagogiczne, wymagane kompetencje, metody dydaktyczne, środki i techniki służące przygotowaniu kadry do optymalnej realizacji koncepcji edukacyjnej kształtowania kompetencji infotechnicznej u uczniów. Taktyka opisuje sposoby realizacji uczniowskich zajęć wychodzące poza ramy form klasowo-lekcyjnych, łącząc zajęcia na kołach zainteresowań z formą aktywności na dedykowanej platformie edukacyjnej e-Swoi.pl. Pociąga to konieczność poszerzenia kompetencji kadry poprzez studiowanie przedstawionych tu aspektów psychopedagogicznych, dydaktycznych, metodycznych i narzędziowych, specyficznych dla form pozalekcyjnych. Część ta przeznaczona jest dla potencjalnych użytkowników: nauczycieli, trenerów i opiekunów kół zainteresowań, metodyków i innych podmiotów systemu oświaty, a także dla studentów przygotowujących się do zawodu nauczyciela oraz ośrodków nauki i szkolnictwa wyższego. Godne szczególnej uwagi są tu opisy kompetencji i cech, jakie powinny być formowane zarówno na potrzeby społeczne, jak i na potrzeby specjalizacji zawodowej.