Podwórkowe przestrzenie i miejsca zabaw. Studium pedagogiczno-kulturowe

Poruszana problematyka nawiązuje – z jednej strony – do zmian w postrzeganiu dziecka i zabawy przez nowoczesne społeczeństwa, natomiast z drugiej – wymaga rozpoznania metodologicznych rozwiązań wykorzystywanych w społeczno-kulturowych badaniach nad dzieckiem i dzieciństwem. Proponowane podejście badawcze zostało osadzone w wieloparadygmatycznej rzeczywistości nauk społecznych zorientowanych humanistycznie, która łączy perspektywę etnograficzną z krytyczną i w ten sposób umożliwia namysł nad badanym fragmentem dziecięcej codzienności i kulturowymi praktykami jej kształtowania z uwzględnieniem różnych perspektyw. Celem badań było udzielenie głosu dzieciom w debacie podejmującej wątki bezpośrednio z nimi związane. Okazuje się, że chociaż tematyka kształtowania przestrzeni zabaw bezpośrednio dotyczy dzieci, to kluczowe rozstrzygnięcia z nią związane najczęściej zależą od dorosłych.