Kültürün büyük bir bölümü eğlence bağlamında ve eğlence olarak yaratılmakta, zenginleştirilmekte, geliştirilmekte, güncellenmekte ve yeni nesillere aktarılarak yaşatılmaktadır. Yaşam ve kültür, eğlence ile değiştirilmekte ve dönüştürülmektedir. Eğlence, bireysel ve toplumsal yaşamın ve kültürün aynasıdır. Yaşamdaki ve kültürdeki değişmeler öncelikle eğlencelerden hareketle belirlenebilmekte ve açıklanabilmektedir.
Bu eserde eğlence, alanlar ve gelenekler arası etkileşimlerin ürünü, bütünü ve kaynağı olarak kabul edilerek incelenmektedir. Eğlence kültürüyle birlikte Türk kültürünü oluşturan geleneklerin büyük bir bölümü de değerlendirilmektedir. Cumhuriyet döneminin esas alındığı bu kitapta, tarihsel süreçte Türk eğlence kültüründe bağlamlar ve kuşaklar arası etkileşimlerle ortaya çıkan değişim ve dönüşümlerle süreklilikler disiplinler arası yöntem ve yaklaşımlarla belirlenerek açıklanmaktadır.
Bu kitap, giriş dışında üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde eğlence kavramı ve temel eğlence araştırmaları değerlendirilmektedir. Birinci bölümde Türk halk eğlencelerinin tür ve sınıflandırma sorunu tartışılmakta ve bir kümeleme yaklaşımı önerilmektedir. İkinci bölümde çok türlü kültürel etkinlikler olarak kabul edilen Türk halk eğlenceleri adlandırma, zaman ve süre, mekan ve eğlence (hazırlık, kurallar, katılımcılar, başlangıç, sohbet, halk edebiyatı, yiyecek, içecek, oyun, müzik, dans, giyim, kuşam, süslenme, koku, gezinti, inanç, hediye, bitiş vb.) şeklindeki yapısal unsurları temelinde incelenmektedir. Üçüncü bölümde ise Türk halk eğlenceleri ekonomik, siyasal, kültürel, sosyal ve psikolojik işlevleri temelinde çözümlenmektedir.
Özetle bu eser insanı, toplumu, kültürü ve yaşamı biçimlendiren “eğlenerek var olma ya da yok olma” ikilemini çözümlemeyi amaçlamaktadır.